بسم الله الرحمن الرحیم و لا تقولو لمن یقتل فی سبیله امواتا بل احیاء و لا یکن لا یشعرون ملتی که شهادت برای او سعادت است پیروز است (امام خمینی) قصد نداشتم وصیت نامه بنویسم اما مسئولیت شرعی اقتضا کرد که قلم بدست بگیر و چند جمله ای ناقابل بنویسم و ببخشید مرا که مزاحم می شوم. به نام خدای شهیدان. به نام خدای مجاهدان و به نام آنکه ما را می آفریند و می میراند. با درود و سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی این پیر روشن ضمیر و پیکار گر در صحنه های نبرد حق علیه باطل و سلام بر مجاهدان, این اسطوره های مقاومت و ایثار گران فی سبیله ا... سلام به آنانی که همچون شیر غران بر خصم دون حمله برده و خاک پاک را از ذلت و زبونی نجات بخشیدند و نهال آزادی و جمهوری اسلامی را در سراسر گیتی کاشتند و درود بر شما امت غیور و شهید پرور سخن را شروع می کنیم. آری چرا جبهه آمدم و چطور شد که روانه جبهه شد و شیطان بزرگ پس از پیروزی اسلامی دست به حمله زد که انقلاب را از حرکت باز دارد, حمله نظامی یا محاصره اقتصادی کرد, جنگ سرد تبلیغاتی انجام داد اما به حول قوه الهی همه آنها دفع شد و سرانجام تصمیم گرفتند جنگی ناخواسته با ایران بوجود آورند و عراق این مزدور حلقه به گوش با کمک مزدوران منطقه و شیطان بزرگ با تمام قوا حمله کرد و خاک پاک میهن اسلامی را مورد تجاوز قرار داد و آری ای برادران چه جنایتهایی که انجام ندادند که حتماً در زمان امام حسین (ع) نظیر ندارد به هر حال چگونه می توانستیم این همه غارتگری و خیانت را ببینم, چگونه می توانستیم ساکت بمانیم و بی تفاوت باشیم و در خانه به زندگی ذلت ادامه دهیم درحالی که به ندای هل من ناصر ینصرنی امام را شنیدم این ندای حسین علیه السلام را بپا داشتم, آری مرگ سرخ با عزت بهتر است از زندگی ذلت بار, بنابراین بر حسب وظیفه شرعی راه جبهه را در پیش گرفتم و روانه جبهه شدم تا با کفار بجنگم... و اما پدرم که چون سیلی خروشی, پدرم در راه اسلام بکوش, می خواهم که شما مرا حلال کنید و مرا ببخشید ,اگر شما را ناراحت کرده ام طلب آمرزش می کنم و زحمات شما را هرگز فراموش نخواهم کرد. واما مادرم, چون کوه استوار باش مادرم زینب و از پیام خونین مرا به تمامی نسلها در تمامی اعصار برسان, مادرم می خواهم آنقدر صبور باشی که رگهای گلویم را ببوسی مادرم در شهادتم گریه نکن زیرا با گریه ات دشمن را شاد خواهی کرد. می خواهم بر لبانت تبسم نقش ببندد که با این کارت ضربه ای بزرگ بر دشمن می زنی. مادرم خوشحال باش که فرزندت را به قربانگاه فرستادی زیرا راهی که انتخاب کرده ام همانا فی سبیل ا... است و اما مادرم آن بی خوابی های تو را در آن نیمه شب فراموش نخواهم کرد آن زحمات تو را فراموش نخواهم کرد. بنابراین مادرم حلالم کن زیرا سخت به عفو شما نیاز دارم پس اگر اشتباهاتی و ناراحتی برایت درست کرده ام مرا ببخش و حلالم کن و اگر خواستی گریه بکنی بگو تا روضه امام حسین (ع) را برایت بخوانند تا برای او بگریی که هر چه داریم از حسین (ع) داریم. مادرم دعا کن که شهادتم مورد قبول خدا قرار گیرد. پدر و مادرم آخرین وصیت من به شما : می خواهم موقعی که خبر شهادت مرا شنیدید خدا را شکر کنیدکه فرزندتان شهید شد و از خدا بخواهید این هدیه ناقابلتان را قبول کند و اصلاً ناراحت نشوید که فرزندتان شهید شد, زیرا مگر من بهتر از علی اکبر هستم که او به میدان رفت و شهید شد. خداوندا صبر عاجل به پدر و مادرم عنایت فرما واما شما ای برادرم در کارهایت خدا را فراموش مکن واز شما طلب مغفرت می کنم از شما می خواهم که مرا ببخشید واگر شما را اذیت کردم حلالم کنید و اما خواهرانم به همراه مادر زینب وار صبور و شکیبا باشید. در حفظ حجابتان بکوشید چون حجاب شما کوبنده تر از خون سرخ من است و با این کارتان خنجری بر قلب دشمن فرود می آورید و از شما طلب مغفرت می کنم اگر اشتباهاتی نسبت به شما انجام داده ام مرا ببخشید و حلالم کنید. و ای ملت دلاور به عنوان یک شهید گواهی بر صدق فی سبیل ا... با شما سخنی دارم امام را تنها نگذارید در نمازهایتان امام را دعا کنید و زمینه را برای انقلاب مهدی فراهم سازید و وحدتتان را حفظ کنید. واما دوستانم دست از اطاعت امام برندارید اوقات خود را بیهوده تلف نکنید و همواره مطالعه کنید و بدین وسیله اسلام عزیز را بشناسید و بشناسانید . نماز جمعه و جماعت را فراموش نکنید از همه شما التماس دعا دارم. امیدوارم یکایک شما مرا حلال کنید. شب اول قبر مرا تنها نگذارید. از همه شما پوزش می طلبم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته 65/3/16