بسمه رب الشهدا و الصدیقین . وصیت نامه برادر گرامی رضا مهدی زاده . با تقدیم سلام به پیشگاه مقدس ولی عصر و رهبر کبیر انقلاب و رزمندگان کفر ستیز جبهه ها و با درود بر شهدای اسلام خصوص شهدای جنگ تحمیلی و بالاخص شهدای منطقه سیاهگوراب و با سلام به خانواده معظم شهدا و امت شهید به عنوان برادر و فرزندی حقیر چند کلمه ای به عنوان وصیت دارم دانستم که بنویسم ابتدا به شما برادران عزیز و مهربان: برادر جان راه برادرت را ادامه بده و رهبر مملکت کشورمان را تنها نگذارد در همه حال صبور باش که صبر شما باعث دلسردی دشمن و بالاخره شکست او می شود . بعد کلامی با شما خواهران عزیزم : خواهرم با حفظ حجابتان دشمن را سرکوب کنید این سیاهی چادر شما است که پیام سرخ خون شهید را می رساند . خلاصه صبور و پایدار باشید که هر کس باید از دنیا برود ( انا الله و انا الیه راجعون ) و چه خوب است که این رفتن در راه خدا و خدمت به مملکت باشد . و شما ای مادر عزیز و مهربان . شما هم اصلا ناراحت نباشید مبادا به ابرو بیاورید که باعث شادی دشمنان نشود هر وقت می خواهید گریه کنید به یاد اصحاب حسین ( ع ) گریه کنید و همچنان که پدر فرمودند ؟ و وصی بچه ها شما هستید ، صبور باشید خداوند صابرین را دوست دارد . اگر حاجتی می طلبی از خدا بطلب (( ادعونی استجب لکم )) خداوند می فرماید باید بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را )) از شما امت حزب الله و شهید پرور می خواهم که رهبر کشور را تنها نگذارید و سنگر خالی شده دشمنان را پر کنید به جبهه ها کردستان که دشمن نان زیادی در آنجا داریم هجوم آورید اگر من شهید شدم سنگرهای عبادی ، سیاسی نماز جمعه را ترک نکنید و در صفوف به هم پیوسته نماز جمعه شرکت کنید ، شما دانش آموزان عزیز و سنگر مدرسه را ترک نکنید و با سلاح خود یعنی ؟ با دشمن بزرگ آمریکا بجنگید و اگر ممکن باشد سنگر شهیدان دانش آموز را در جبهه پر کنید گفته های مربیان عزیزتان را ارج نهید و فرهنگتان را بالا ببرید تا دشمن جهانی گیج شود . اگر شهادت نصیب این بنده حقیر شد ، قدر امام جمعه عزیز را بدانید و به گفته هایش عمل کنید و در پایان از همه می خواهم که به فرمان رهبر عزیز کشورمان خامنه ای لبیک گویید و در مراسم مذهبی حضور یابند از مادر ، خواهران و برادرم می خواهم که در مرگ من گریه و زاری نکنند و صبور باشند و من از خدمت شما پدر و مادر گرامی مرخصی و پدرم به جایگاه بهشتی ابدی سفر می کنم . رضا مهدیزاده دوست دارم که این بیت شعر را در مزار بنویسید یا اینکه برایم بخوانید . ما که در دوره عمر غیر جفا هیچ ندیدیم بعد از ما که هر وفا دید زما یاد کند افسوس که از یاران جدا افتاده ام بی کس تنها در این قریب سر راه افتادم روزگاری جای من در جمع دوستان بوده است ای خدا آخر چرا این جا چرا افتاده ام پوریای ولی گفت که ؟ به کمند است از همت داود بخت بلند است افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگز نخور آب زمینی که بلند است شهادت 72/4/28 بسمه رب الشهدا و الصدیقین . وصیت نامه برادر گرامی رضا مهدی زاده . با تقدیم سلام به پیشگاه مقدس ولی عصر و رهبر کبیر انقلاب و رزمندگان کفر ستیز جبهه ها و با درود بر شهدای اسلام خصوص شهدای جنگ تحمیلی و بالاخص شهدای منطقه سیاهگوراب و با سلام به خانواده معظم شهدا و امت شهید به عنوان برادر و فرزندی حقیر چند کلمه ای به عنوان وصیت دارم دانستم که بنویسم ابتدا به شما برادران عزیز و مهربان: برادر جان راه برادرت را ادامه بده و رهبر مملکت کشورمان را تنها نگذارد در همه حال صبور باش که صبر شما باعث دلسردی دشمن و بالاخره شکست او می شود . بعد کلامی با شما خواهران عزیزم : خواهرم با حفظ حجابتان دشمن را سرکوب کنید این سیاهی چادر شما است که پیام سرخ خون شهید را می رساند . خلاصه صبور و پایدار باشید که هر کس باید از دنیا برود ( انا الله و انا الیه راجعون ) و چه خوب است که این رفتن در راه خدا و خدمت به مملکت باشد . و شما ای مادر عزیز و مهربان . شما هم اصلا ناراحت نباشید مبادا به ابرو بیاورید که باعث شادی دشمنان نشود هر وقت می خواهید گریه کنید به یاد اصحاب حسین ( ع ) گریه کنید و همچنان که پدر فرمودند ؟ و وصی بچه ها شما هستید ، صبور باشید خداوند صابرین را دوست دارد . اگر حاجتی می طلبی از خدا بطلب (( ادعونی استجب لکم )) خداوند می فرماید باید بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را )) از شما امت حزب الله و شهید پرور می خواهم که رهبر کشور را تنها نگذارید و سنگر خالی شده دشمنان را پر کنید به جبهه ها کردستان که دشمن نان زیادی در آنجا داریم هجوم آورید اگر من شهید شدم سنگرهای عبادی ، سیاسی نماز جمعه را ترک نکنید و در صفوف به هم پیوسته نماز جمعه شرکت کنید ، شما دانش آموزان عزیز و سنگر مدرسه را ترک نکنید و با سلاح خود یعنی ؟ با دشمن بزرگ آمریکا بجنگید و اگر ممکن باشد سنگر شهیدان دانش آموز را در جبهه پر کنید گفته های مربیان عزیزتان را ارج نهید و فرهنگتان را بالا ببرید تا دشمن جهانی گیج شود . اگر شهادت نصیب این بنده حقیر شد ، قدر امام جمعه عزیز را بدانید و به گفته هایش عمل کنید و در پایان از همه می خواهم که به فرمان رهبر عزیز کشورمان خامنه ای لبیک گویید و در مراسم مذهبی حضور یابند از مادر ، خواهران و برادرم می خواهم که در مرگ من گریه و زاری نکنند و صبور باشند و من از خدمت شما پدر و مادر گرامی مرخصی و پدرم به جایگاه بهشتی ابدی سفر می کنم . رضا مهدیزاده دوست دارم که این بیت شعر را در مزار بنویسید یا اینکه برایم بخوانید . ما که در دوره عمر غیر جفا هیچ ندیدیم بعد از ما که هر وفا دید زما یاد کند افسوس که از یاران جدا افتاده ام بی کس تنها در این قریب سر راه افتادم روزگاری جای من در جمع دوستان بوده است ای خدا آخر چرا این جا چرا افتاده ام پوریای ولی گفت که ؟ به کمند است از همت داود بخت بلند است افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگز نخور آب زمینی که بلند است شهادت 72/4/28