بسمه تعالي
با درود فراوان به رهبر كبير انقلاب اسلامي ايران امام خميني و سلام به شهداي گلگون كفن نور عليه ظلمت. پدر و مادر گرامي من فرزند شما ابراهيم حاجيان كه در جبهه سومار به بمب شيميايي و تركش صدام كافر گرفتار شدم با اين حال از روي تخت بيمارستان وصيتي مي فرستم. در بيمارستان امام حسين (ع) بستري هستم و چون حالم خراب مي باشد اطمينان ديدار شما عزيزان را ندارم. خواهش دارم خودتان را هرچه زودتر به من برسانيد. نه وصيتم آن است كه شما را ناراحت كنم فقط منظور من اين است به تمام دوستان و آشنايان و فاميلان عزيز و جوانان همشهري بگوئيد سنگر اسلام را خالي نگذارند و خون من جان باخته را از صدام كافر و استكبار جهاني بگيرند. اين امر امام است نه من مجروح.
پدر جان در نبود من اميدوارم برادرانم را پرورش داده تا راه بنده را ادامه و به دين مبين اسلام خدمت و باعث پيروزي هرچه بيشتر انقلاب اسلامي ايران گردند. اگر خدا خواست شهيد شدم احساس ناراحتي نكنيد. خوشحالم اگر زنده ماندم بايد بعد از بهبودي براي گرفتن خون شهداي ديگر به جبهه بروم تا بتوانم دين خود را به اين مملكت و انقلاب اسلامي ايران تا آخرين قطره خون خود را ادا نمايم. در پايان مادرم و خواهران و برادرانم را به خواهر بزرگم مهتاج عزيز مي سپارم. انشاء الله موفق و مؤيد باشيد (پدر جان چون قادر به نوشتن نبودم يكي از خواهران پرستان بيمارستان گفته هاي مرا نوشتند.
قربان شما ابراهيم