بسم رب الشهداء و الصدیقین وصیت نامه سرباز شهید بهمن جعفر دوست ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون آنان که در راه خدا کشته می شوند مرده نپندارید زیرا آنها زنده اند و نزد خدای خویش روزی دارند. با سلام به امام زمان و نایب بر حقش امام خمینی و با درود به ارواح طیبه شهدای راه حق و آزادی که با ایثار جان و مال خویش درخت اسلام را آبیاری نموده اند و با سلام به صابران زمان یعنی خانواده شهدای عزیز که با صبر و شکیبایی خویش اسلام و مسلمین را عزت بخشیدند و با سلام بر مجروحین و جانبازان انقلاب و جنگ تحمیلی و با سلام بر پدر و مادر عزیزم که خیلی برایم زحمت کشیده اند و مرا به این خوبی تربیت کرده تا پاسدار خوبی برای خون شهدای گرانقدر اسلام باشم شما پدر و مادر عزیزم ببینید که اسلام امروز بیشتر از پدر و مادر نیاز به من دارد اما پدر و مادر عزیزم اگر روزی خبر شهادتم برای شما رسید از شما خواهش می کنم ناراحت نشوید و اگر خواستید گریه کنید برای امام حسین(ع) و علی اکبر حسین عزاداری و گریه نمائید دوست ندارم کسی به شما تسلیت بگوئید بلکه باید به شما خانواده های شهدا تبریک بگویند تا همگان بدانند که من با آگاهی کامل و چشم باز این راه را انتخاب کرده ام. خدایا مرا ببخش و از گناهان من درگذر زیرا که تو رحیم و گریم هستی خدایا ما با تو پیمان بسته ام که تا پایان راه برویم و بر پیمان خویش همچنان استوار مانده ایم و باید بگویم امروز در امتحان قرار گرفته ایم ما رزمندگان اسلام که همزمان ابراهیم همراهان موسی و همدستان عیسی و همکیشان محمد(ص) و همسنگران علی و همفکران حسین شهید که سر بریده اش در روی شمشیرها تلاوت قرآن را سر می داد. و من هم به عشق حسین با امام خود خمینی عزیز میثاق بسته ام و به او وفا دارم زیرا که او به اسلام و قرآن وفادار است و اگر چندین بار مرا بکشند و زنده ام کنند دست از او نخواهم کشید. خدایا بارالها معبودا معشوقا مولایم من ضعیف و ناتوان با امام خود پیمان بسته ام اگر چشم هایم را از حلقه در بستان و هویزه در آورد دستهایم را در تنگه چزابه قطع کند و پاهایم را در خونین شهر از بدن جدا سازد و قلبم را در سوسنگرد آماج رگبارهایش کند و سرم را در شلمچه از تن جدا نماید اما یک چیز را نتوانسته اند از من بگیرند و آن ایمان و هدف است که عشق به الله و معشوق به مطلق جهان هستی و عشق به شهادت و عشق به امام و اسلام است. برادر جان کاظم این وصیت نامه را در شب 63/12/13 که در سنگر می باشم برای شما می نویسم و قرار است ما را در این شب برای عملیات ببرند و اگر در این مدت زندگانی دیگر موفق نشدم به دیدن شماها بیایم مرا ببخشید. از طرف من به پدر و مادر و برادران و خواهران بگویید اگر من شهید شدم ناراحت نباشید در راه حق رفته ام و مثل یک مرد هم می جنگم حتی اگر به قیمت جانم تمام شود و از طرف من به پدر و مادر بگوئید اگر در این دوران زندگانی نتوانستم آن همه زحمتهایی را که برای من کشیده اید جبران کنم مرا ببخشید و برادر جان از طرف من بچه های خودت را ابوالفضل و فرزانه را برایم ببوس کاظم جان به برادران دیگرم بگوئید که جای مرا در هر کجا هستید خالی نگذارید راستی کاظم جان من چیزی برای گفتن وصیت نامه ندارم خلاصه خودت به جای من هر چه دارید بگوئید و امیدوارم که از این حرفهای من ناراحت نشوید راستی کاظم جان از طرف من با تمام دوستان و فامیلها خداحافظی کن دوست دارم بعد از شهادت من جای مرا پر کنید و همچنین قرآن، اسلام و امام و پدر و مادر را فراموش نکنید راضیم با زنجیر آهنی پاهایم را ببندند و بر روی دشت و بیابان بکشند ولی حاضر نیستم حتی یک لحظه از مرگ غفلت کنم من در راه خدا می روم و در راه او کشته می شوم و این را افتخار می کنم که با لباس رزم کشته شوم چون ارزش قرآن و اسلام با این لباس خیلی بالا است. (امام جعفر صادق(ع)) خدایا جندالله را که با سوگند و با ثار الله در لشکر روح الله برای شکست عداوالله و استقرار حزب الله زمینه ساز حکومت جهانی بقیه الله است حمایت کن. غریبی رفتم و قسمت وطن نیست به غم خوردن کسی مانند من نیست اگر شیر و شکر هر شب بنوشی به مانند گل من در وطن نیست در غریبی اگر شهادت بگیرد بدنم را کی کند قبر و کی دوزد کفنم را تابوت مرا در جای بلندی بگذارید تا باد برد بوی مرا در وطنم ساعت 9/5 شب مورخه 63/12/13 خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار همه شما را از دور می بوسم ـ کوچک شما بهمن جعفر دوست