وصیت نامه شهید احمد رمضانی بسم الله الرحمن الرحیم وصیت بیان خواسته های درونی یک مومن است من به نوبه خود بعنوان یک وظیفه شرعی شروع میکنم: در اول وصیت این را میگویم که اگر زبانم لال امام زمان هم انسانی را حضورا نصیحت کند، انسان تا خود اران نکند توفیق به عمل و تکامل پیدا نمی کند ، جز اینکه از طرف خدا رحمتی شود توصیه من به برادران این است که بسیار در امر اخلاق اسلامی کوشا باشید برادران من همدیگر را دوست داشته باشید و به همدیگر احترام بگذارید تا دیگران نیز به شما احترام بگذارند و از تفرقه بپرهیزید و با هم اتحاد داشته باشید که رخ پیروزی مان وحدت کلمه می باشد. از خطاهای یکدیگر نسبت بهم در گذیرید که این دنیا محل گذرا است. دل را از حسادت و تکبر و دروغ و ریا و فقر عجب پاک کنید و در اسلام از همدیگر سبقت بگیرید. از همه دوستان و هم محلیها تقاضای حلالیت می نمایم. از خانواده ام میخواهم که از من راضی باشند. احمد رمضانی شبخو سرائی 3/2/1365