وصیتنامه شهید جانعلی عباسی بسم الله الرحمن الرحیم درود خدا و ائمه اطهار و بندگان پاک خدا بر شما پدران و مادران. درود بر پدران و مادرانی که با هزار رنج و درد و آرزو فرزندان خود را پاک پرورده و با ان و دل بدرقه راه خدا و قرآن و اسلام نموده اند. و درود بر تو پدر و مادر عزیزم. من خود به این مسئله آگاه هستم که برای بارور کردن این نهال در زندگی موجب تحمل درد و رنج فراوان شده اید و هنگامی که این نهال بر پای خود ایستاد آنچنان که انتظار می رفت خواسته هایتان برآورده نشد و نه تنها این قصور از شما نبوده بلکه این شما بودید که شب و روز سعی و همت خود را بر این گمارده بودید تا این نهال راست و مستقیم باشد. من گناه را بر دوش خود می نهم و این من بودم که نتوانستم و یا خدای ناکرده نخواستم فرزندی خلف برای شما پدر و مادر عزیزم باشم. پدر: من خود می دانم که در این سالیان دراز که در کنارت بودم موجب رنجش و ناراحتی شما گشته و این شما بودید که همیشه به خاطر مهر پدری و بخاطر بخششی که در وجود شما سراغ دارم بر من خرده نمی گرفتید و امیدوارم که این درشتی ها را بر من ببخشید. مادرم: عاجزم از اینکه چگونه و به چه زبانی از این همه رنج و زحمتی که برای بر پا ایستادن من بر خود متحمل شده ای قدردانی کنم. چه روزها و شبها که همدمم بودی همیشه و در همه حال شریک غم و شادی من بودی هر لحظه و هر زمانی که احساس درد و تنهایی می کردم اول به خدای بزرگ و بعد به دامان تو پناه می آوردم. برادر و خواهر عزیز: سپاسگزارم از این همه محبتی که در حق من روا داشتید و این شما بودید که همیشه و در همه حال معلم و راهنمای من بودید، و این راه را بر من گشودید. فداکاریهایی که در زندگی خودتان بر من روا داشتید. شاید قلم از نقش بستن بر روی کاغذ درباره آنها عاجز می ماند. عزیزان من از همه شما تشکر می کنم و این منم که همیشه و در همه حال مرهون فداکاریهای شما خواهم بود. از تمام عزیزان و دوستان و آشنایان طلب عفو می کنم امیدوارم که همگی مرا به خاطر خدایم ببخشید. تا شاید خدای قادر و متعال گناهانم را بر من ببخشد. خداحافظ همگی شما 60/11/30جانعلی عباسی ترکمانی