بسم الله الرحمن الرحیم وصیت نامه پاسدار شهید بهزاد خانجانی الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا الله و انا الیه راجعون بطور کلی میخواهم چند سطر بطور فهرست وار بگویم و وقت برادران عزیز را نگیرم در اصل اگر ما نخواهیم خوب فکر کنیم، از اصل خودمان جدا شده ایم و باید دوباره به اصل خودمان بپیوندیم مثل آب دریایی که بخار می شود و به آسمان می رود و بعد به صورت باران دوباره به اصل خودش می پیوندد و ما امانت خدا هستیم در روی زمین و صاحب ما خدا و بازگشت ما بسوی اوست، چه زود و چه دیرتر. هدف از جبهه رفتن بنده این است که دین خود را به انقلاب و اسلام و قرآن ادا کرده باشم، هرچند من اسم خودم را یک شهید حساب نمی کنم چون شهید خیلی مقام دارد. من فقط خود را یک مرده میدانم و از برادران دینی می خواهم که دعا کنند و از خدا بخواهند و خدا هم نظر لطفی کند که من گنهکار را جزء بخشوده شدگان خود قرار دهد. صد افسوس که یک جسم ناقابل دارم و در راه خدا می دهم. ای کاش چند جسم ناقابل می داشتم و در راه خدا می دادم. اکنون چند جمله سخن با پدر و مادرم زیرا من از خانه شما حرکت کردم و به جبهه رفتم، می خواهم وصیتی به شما بکنم که به آن عمل کنید زیرا اگر می نوشتم در شهادتم گریه نکنید خیلی روشن و واضح بود که نمی توانستید به وصیتم عمل کنید، ولی حالا می نویسم اگر می خواهید گریه کنید کم گریه کنید. در ضمن آبرومندانه هم گریه کنید. به مادر عزیزم عرض می کنم؛ میدانم آرزوهایی برایم داشتی ولی این را بدان و کمی هم فکر کن چه چیز می تواند افتخار آمیزتر از اینکه پسر تو انشاء ا... نزد پسر زهرا (س) است . ویک چیز دیگر که مرا حلال کرده باشید. اگر بدی از من حقیر دیده اید انشاءا... که مرا عفو می کنید. چند جمله با برادران دینی خودم: برادران اگر از بنده بدی دیده اید انشاءا... به بزرگی خودتان مرا ببخشید و دعا کنید که خداوند، من حقیر را جز شهیدان قرار بدهد. والسلام علیکم و رحمت الله. خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار جنگ، جنگ تا پیروزی بهزاد خانجانی 63/10/15