وصیت نامه 60/12/13 بسم الله الرحمن الرحیم اگر در تابستان فرمان بدهم بسوی آنها رهسپار شوید بهانه می آورید که هوا گرم است بگذار اندکی گرما از تاب توان بیفتد و چنانچه در زمستان بخواهم روانه کارزارتان بکنم: می گوید اکنون سرما در اوج سختی است مهلت بده اندکی از شدّت خود فرو کاهد و گرمی گراید. بخدا شما که با این شیوه و نیرنگ از گرما و سرما می پرهیزید بی گمان از برابر شمشیر زودتر می گریزید » « حقیر طاهر فیروزی » « از سخنان مولا علی (ع) خطاب به منافق » سلام به پدر و مادرم « دیگر خانواده ام » و سلام به نامزدم اکرم همسر آینده ام و دوست مهربان وفا دارم. اینک که جنگ حق علیه باطل است. وقت این است که ندای حسینی را جواب داد و به خونهای شهیدان و ملّت تهت [تحت] ستم عراق جهاد کرد وظیفه می دانم که وصیتم را به کنم[بکنم] چرا که عاشق شهادتم و از خداوند می خواهم شهادت را نصیبم کند گرچه لیاقت این را ندارم و یا صواب شهید را ببرم مادر جان و تو پدر عزیز مگو چرا. چون تنها من نیستم و افتخار کن به فرزندت و دیگر برادرانم را درس شهادت بیاموز و بگذار که دشمن بنالد که فرزندی از دست داده ای و دیگر فرزندانت را درس شهادت می آموزی بگو پیروز ؟ اسلام و نبرد کن با کفر و حال توی[توای] مهربان ترینم دوست باوفایم نامزد عزیزم در تی [طی] نامزدیم به خود فکر می کردم که تو را خواهر بپندارم و دوست خطاب کنم. چرا اگر شهادت نصیبم شد بتوانم روسفید و در برابر خداوند باشم و دیگر ناراحت نباشم و تو بهترینم اکرم جان را امر می کنم امری که تکلیف است شوهر کنی و دیگر این نباشد ناله و گیریه[گریه] ؟چرا که مرا رنج می دهی و افتخار کنی بر من که شهادت را پزیرفتم [پذیرفتم] و چون کوه استوار باشم در خطاب به تو اکرم جان اینچنین می گویم . زهر جا بگذرد طابوت من غوغا بپاخیزد چه سنگین می دود این مرده ؟ آرزو دارد.