اَللهُمَ اِنی اَسئَلُکَ راحَتهً عِنَد الموتِ وَ المَغِفَرَتَ بَعدَالمَوتِ والعَفو عِندَالحِساب قلمم اشک می کند و جملاتی به عنوان وصیت نامه روی کاغذ نقش می کند. حمد و ستایش خدای را که آفریننده آدمیان است و درود بر پیامبران این سفیران الهی که با یام فطرت پذیرشان انسان را در جهل و گمراهی و ظلمات به سوی نور و حقیقت راهنمایی کردند و با درود بر امام زمان (ع) منجی عالم بشریت و نائب بر حقش امام امت خمینی کبیر و امت امام سخنم را با دعا شروع کردم و خداوند غفار خواستم که مرا راحت کند و هنگام مرگ را وقت راحتی من قرار دهد چون یک فرد مسلمان مومن و معتقد به معاد است و مرگ راراحتی از مادیات می داند و هر لحظه که به مرگ نزدیک می شود یک قدم به راحتی و خوشی نزدیک می گردد چون خود را امانت می داند و برگشت خود را به سوی اصلش می داند و لحظه مرگ را لحظه ملاقات با ائمه معصومین می داند و یک مسلمان مومن است که هر عملی که انجام می دهد فرشتگان از این صحنه ها و اعمال عکس او می گیرند و هنگامیکه انسان روحش از ماده جدا شد و روحش بتوسط قابض الارواح قبضه می شود و انشان حقایق رامی بیند عالم غیب را مشاهده می کند آنجا همه اعمالش به او عرضه می شوند و از او سوال می شود ذره ذره اش آنجا حساب است و در آن روز وای بر حال کسی که اعمالش سبک باشد که قرآن کریم می فرماید آنها که اعمال خوبشان سنیگن است در بهشت الهی جای دارند و آنها که اعمالشان سبک است از این نعمت عظمی محروم هستند و در جهنم جای دارند و به همین خاطر مسلمان مومن از مرگ هراسی ندارد زیرا مرگ او آغاز حیات جاودانی اوست آغاز دیدن حقایق است و این بدست نمی آید مگر از راه شناخت معاد و معارف قرآنی و زمانی که شناخت صحیح از مبدا و معاد پیدا کرد دوست دارد که هر لحظه مرگ او فرا رسد و از این زندگی موقت جدا شود چون دنیا مانع دیدن حقایق آن عالم است البته نمی خواهم تعبیر شاعرانه بکنم که روح در زندان است و شعر بگویم وقتی که به زندگی اباعبداله در لحظات مرگ را نگاه می کنم می بینم که هر لحظه که به مرگ نزدیک می شود چهره اش بشاش تر و نورانی تر می شود البته هر انسان در اثر سختی و کوشش و خودسازی چنین حالتی را پیدا می کند که انسان آزمایش و امتحان می شود و کسی که طالب حسین (ع) است دوستدار حسین (ع) است آنکه می گوید که ای کاش در روز عاشورا بودم در رکاب مولایم به شهادت می رسیدم امروز جبهه ، جبهه حسین (ع) است حرکت کنید صحنه صحنه امتحان است اگر طالب حسین (ع) هستیم اگر مشتاقیم که کربلا برویم این گوی این میدان حرکت کنید بشتابید به حرکتگاه بیائید و راه حسین (ع) که راه خداست ودین خدا حق وحقیقت است دفاع کنید به خدا جبهه دانشگاه خودسازی است باز هم تکرار می کنم به خدا قسم جبهه دانشگاه آدم سازی است جای شناخت است جای تهیدست است اگر در گفتار خود صادقیم و راستگو هستیم اگر شیعه حسین (ع) هستیم باید از دین حسین دفاع کنیم تا فردای قیامت پیش پیامبر (ص) زهرا (ع) سر افکنده نباشیم به خدا جبهه ایران حق است و این جنگ ،جنگ حق و باطل است و کسی که طالب حق باشد در هر کجا باشد از حق دفاع می کند و هر کسی این توفیق را پیدا می کند که از حق دفاع کند چون حق و باطل را نمی شناسد و شناخت صحیح از حق و باطل ندارد که به فرموده قرآن کریم : واِن تَتَقُوالله یَجعَل لَکُم فُرقانا و امروز جبهه ما حق است و آمدن به جبهه خود توفیق است این حقیقت است واقعیت است نه اینکه صرفا یک شعار باشد بله جبهه آشنا شدن با درد ، غم ، سختیها ، مصیبتها ، شجاعتها ، ایثار.در جبهه انسان با زینب سلام اله علیها آشنا می شود با حسین (ع) آشنا می شودخلاصه از هر بعد جبهه محل زندگی است و اینک با همه این گفته ها از خداوند بزرگ می خواهم که خداوندا مرگم را لحظه راحتیم قرار ده و مرا بیامرز و گناهانم را که پرده ای مابین بنده و خداست بیامرز . حجاب چهره جان می شود عنادتنم . خوشادمی که از این چهره پرده برفکنم. چون به لطف آن خدای بزرگ امیدوارم و باز هم اینجا انسان خودش مختار است که گناه کند یا خطا کند و هر که طالب دیه از حق است راه حق را می پیماید وعمل صالح انجام می دهد . من کان یَرجَولِقاء اله فَلیَعمَلَ عمَلًا صالِحاً اینک خدای عزیز از تو می خواهم که دعایم را مستجاب کنی و مرا بیامرز و امیدم را ناامید مگردان. ای خدای عزیزم گرفتارم ، گناهکارم ، دردمندم ، شرمنده ام ، امیدوارم ، آرزو دارم ، پس خدای عزیز مرا بیامرز و مرگ مرا شهادت در راهت قرار ده مرا آنچنان گردان که بدنم قطعه قطعه گردد تا مثل عباس (ع) بمیرم می خواهم مثل حسین (ع) تشنه شهید شوم دوست دارم جسدم به خانواده ام نرسدو گمنام بمیرم و در این راه فقط رضایت تو برایم کافی است و جر تو هیچ آرزویی ندارم و اما سخنی چند با پدر و مادرم: پدر بزرگوارم که اولین بار ایمانت مرا به راه راست کرداز شما می خواهم که از من راضی باشی چون رضایت شما ، رضایت خداست هر چند که نتوانستم حق پسری و فرزندی را ادا کنم چون هر چه کنم باز هم کم کردم ولی با همه سنگینی مسئولیت مرا ببخشید و در حق من استغفار کنید و همیشه پشتیبان اسلام و قرآن باشید و اما شما مادرم که نمی دانم با چه زبانی با شما سخن بگویم چون حقوق زیادی برگردن من دارید مادرجان اگر جنازه ام بدست شما نرسید زیاد بر جان و سر نزنید و گریه و زاری نکنید و هر وقت خواستی گریه کنی برای حسین (ع) گریه کنید و صبر داشته باشید وپیرو قرآن باشید و شما برادران و خواهران عزیزم پشتیبان اسلام و ولایت فقیه باشید . و در مطلعه کتب و معارف اسلامی کوشا باشید زیاد قرآن بخوانید که موجب آرامش قلوب مومنین است خواهران عزیزم البته خود را کوچکتر از آن می دانم که به شما سفارش کنم ولی به عنوان تذکر عرض می کنم که حجابتان را رعایت کنید که سنگر محکمی است برای مبارزه با ظالمین و با عفت باشید در شناخت اسلام کوشا باشید و سفارش می کنم که اگر می شود مرا در مسجد آقا سید ابوجعفر مسجد محله و زادگان خود به خاک بسپارید در مورد کتابهایم تا آنجا که می شود از آن استفاده کنید و هر چه را که نمی توانید استفاده کنید به مسجد و یا جاهای دیگری که استفاده می شود بدهید و در آخر از همه دوستان و آشنایان که بر گردن من حق دارند می خواهم که ما عفو کنند و اگر حقی در گردن من دارند ببخشند انشاا... خداوند شما را ببخشد از پدر و مادرم می خواهم که برای من استغفار کنند تا خدا گناهانم را بیامرزد و از شما می خواهم که در مرگم قرآن بخوانید و زیاد گریه نکنید تا دشمن شاد شود بلکه صابر باشید تا دشمن ذلیل شود خار شود عصبانی شود بمیرد و از هم سنگرانم می خواهم که در شناخت معارف قرآن و پاسداران از اسلام کوشا باشند .حمیدرضا صنعتی هورالعظیم.64/10/24.